خبرنگاران عربشاهی : خیلی از بازیکنان استقلال عاشق پرسپولیس بودند - وبلاگ علیپور رحمتی

ضیا عربشاهی یکی از بهترین هافبک های دفاعی تاریخ باشگاه پرسپولیس محسوب می شود، بازیکنی که در میانه زمین می جنگید و مسوولیت بزرگی در پیروزیت های قرمزپوشان تهرانی در دهه 60 ایفا کرد.

عربشاهی در گفت و گو با خبرنگار ورزشی خبرنگاران حرف های جالبی بر زبان آورد، او از روزی حرف زد که با پیشنهاد پرسپولیس و علی پروین روبرو شد و از فرط خوشحالی تا صبح خوابش نبرد.

متن گفتگوی خبرنگاران با بازیکن سال های دور پرسپولیس در زیر از حضورتان خواهد گذشت.

به طور حتم روزی که با پیشنهاد پرسپولیس روبرو شدید را به خاطر دارید؟

مگر می شود آن روز به یاد ماندنی را فراموش کنم، روزی که برای همیشه در خاطرم ثبت شده است و آن را فراموش نخواهم کرد، وقتی علی پروین پیشنهاد داد با پرسپولیس قرارداد امضا کنم از فرط خوشحالی تا صبح خوابم نبرد.

چطور این پیشنهاد به دست شما رسید؟

من بچه دروازه دولاب هستم، با علی پروین دوست بودم و در زمین های خاکی همبازی بودیم، بازیکن تیم پاس بودم و علی آقا شناخت خوبی از عملکردم داشت، به من گفت برای پرسپولیس تو را می خواهم و بدون اینکه لحظه ای فکر کنم پاسخ مثبت دادم.

از همان روز اول فیکس شدید؟

در پاس بازیکن فیکس بودم و در دو سالی که برای این تیم توپ زدم 2 قهرمانی و یک نایب قهرمانی به دست آورده بودم، به عنوان بازیکنی راهی پرسپولیس شدم که در اوج جوانی افتخارات زیادی داشت و ملی پوش بود، از همان روز اول بازیکن فیکس پرسپولیس شدم.

قبل از اینکه پرسپولیسی شوید استقلال نیز شما را می خواست؟

اصغر حاجیلو، بهتاش فریبا، عبدالعلی چنگیز دوستان من بودند و اصرار زیادی داشتند که به استقلال بروم، آنها می گفتند اگر به پرسپولیس بروی پیروز نمی شوی. حتی برای من چند مثال نیز زدند.

چه مثالی؟

اینکه از چند بازیکنی اسم بردند که به پرسپولیس رفتند اما پیروز نشدند و فوتبال را کنار گذاشتند، می گفتند اگر به پرسپولیس بروی خراب می شوی.

پاسخ شما به این توصیه ها چه بود؟

گفتم من پرسپولیسی و خونم قرمز است، علی پروین به من پیشنهاد داده است و اگر سرم برود استقلالی نخواهم شد، من قصد بی احترامی به استقلال را نداشتم و همیشه گفته ام استقلال یکی از بهترین تیم های ایران است که هواداران زیادی دارد. استقلال و پرسپولیس در کنار هم به فوتبال جذابیت می دهند اما من پرسپولیس بودم و دوست داشتم در تیمی بازی کنم که عاشق آن هستم.

همیشه به این انتخاب افتخار می کنید؟

من 14 سال در پرسپولیس بازی کردم و بهترین روزهای زندگی ام را پشت سر گذاشتم، روزهایی که تا ابد در ذهن من حک شده است و هیچ گاه فراموش نخواهم کرد، با افتخار می گویم خوشحالم پیراهن پرطرفدارترین تیم آسیا را پوشیدم و نامم در تاریخ پرسپولیس ثبت شد.

بهترین خاطره ای را که از حضور در پرسپولیس دارید را برایمان بگویید.

آن زمان که کسب سه گانه مد نبود ما سه قهرمانی در یک سال به دست آوردیم، سال 66 بود، تعدادی از بازیکنان بزرگ پرسپولیس از این تیم جدا شده بودند اما با همدلی و درایت علی پروین توانستیم در لیگ ایران، جام حذفی و باشگاه های تهران قهرمان شویم.

در پستی بازی می کردید که زیاد به چشم نمی آمد اما نقش تعیین کننده ای در زمین دارد؟

هافبک دفاعی کارگر زمین است، شاید بازی اش به چشم نیاید اما در خط اول کمک به تیم برای دفاع هستند و در حملات نقش مهمی را ایفا می کنند، بیشتر از همه می دوند و می جنگند تا تیمشان به پیروزیت برسد. من از پستی که بازی می کردم راضی هستم، همین که هواداران امروز پرسپولیس مرا در کوچه و خیابان می بینند و می گویند هافبک رو دست تو نیامده است برایم دنیایی ارزش دارد.

آن روزها سیستم بازی پرسپولیس جوری بود که وینگرها در حملات حضوری فعال داشتند، اگر به بازی های پرسپولیس در دهه 60 نگاه بیندازید متوجه خواهید شد که وقتی حمله می کردیم 8 بازیکن ما درون محوطه جریمه حریفان حضور داشتند.

مایلی کهن، ناصر محمدخانی در حملات به عنوان بازوان هجومی عمل می کردند و وظیفه من این بود جای خالی آنها را پر کنم.

کار کردن با علی پروین چطور بود؟

عالی، علی پروین در فوتبال ایران بی همتاست و دیگر تکرار نخواهد شد.

مربی خشنی بود، وقتی عصبانی می شد مهار شدنی بود؟

علی آقا یکی از بهترین، مهربان ترین و خوش قلب ترین آدم هایی است که تا بحال دیده ام، یک مربی برای رسیدن به پیروزیت باید چند ابزار مهم داشته باشد، روانشناس بودن، مدیریت قوی، شجاعت و ریسک پذیری از خصوصیات مربی پیروز است که پروین همه آنها را داشت، او می دانست با ضیا عربشاهی چگونه رفتار کند، چه برخوردی با محمد دادکان یا محمد پنجعلی داشته باشد، چگونه با مجتبی محرمی حرف بزند، این یعنی او روانشناس بزرگی بود، در مهره چینی بی نظیر بود، در سخت ترین لحظات بازی بهترین تصمیم ها را می گرفت، او با تمام بازیکنان رفیق بود. من از دست پژمان جمشیدی بسیار ناراحت هستم و به نقدها تندی دارم.

چرا؟

در یکی از برنامه های تلویزیونی حرف هایی درباره علی پروین بر زبان آورد که بسیار عصبانی ام کرد، من با جرات می گویم او حقیقت را بر زبان نیاورد، جمشیدی از اول به درد فوتبال نمی خورد و باید هنرپیشه می شد. من اگر حرفی می زنم از کسی ترس و واهمه ندارم، در فوتبالم روی اوج قله بودم و در مربیگری نیز مدارج عالی و حرفه ای را طی کردم.

اینکه گفته می شود امیر قلعه نویی قصد پرسپولیسی شدن را داشت اما علی پروین او را قبول نکرد درست است؟

اول باید بگویم قلعه نویی یکی از بهترین بازیکنان فوتبال زمان خودش بود، او هوش و ذکاوت زیادی داشت، در مربیگری نیز این را ثابت کرده و افتخارات زیادی را به ارمغان آورده است، اینکه می گویند مافیاست درست نیست و اگر جامی کسب کرده شایسته آن بوده است، قلعه نویی، نامجو مطلق و خیلی از بازیکنان دیگر استقلال قصد حضور در پرسپولیس را داشتند اما علی پروین آن را نخواست، من یادم می آید نامجو مطلق برای قرمز شدن شرط گذاشت.

همان شرط موتور گازی بدهید تا پرسپولیسی شوم؟

پروین گفت اگر به تو موتور گازی بدهم باید به ضیا عربشاهی و یا حمید درخشان ماشین بدهم.

بهترین گلی که در فوتبال زدید؟

سال 1359 هم در دیداری محبت آمیز با شوروی از فاصله 50 متری به داسایف دروزاه بان سرشناس شوری سابق گل زدم که حسابی به من چسبید.