غذاهایی که علیه فراموشی در بدن عمل می نمایند - وبلاگ علیپور رحمتی

به گزارش خبرنگاران، ارزش زندگی به خاطرات است و امید به آینده. تصورش را بکنید خاطره ای در ذهن نمانده و ندانی که آینده چیست که بخواهی به آن امید ببندی! آلزایمر بیماری زجردهنده ای است.

هم برای فرد و هم برای اطرافیانش. این بیماری نرودژنراتیو در نتیجه واکنش های متقابل و پیچیده چندین مکانیسم بروز می نماید که تا به امروز به طور کامل شناسایی و درک نشده اند.

یادتان باشد این بیماری یک بیماری مزمن و تا به امروز غیرقابل درمان بوده است. در نتیجه بهترین راه کوشش برای مقابله و پیشگیری از ابتلا یا به تأخیر انداختن آن است. برای این کار ضروری است که تغییراتی در عادت های زندگی تان ایجاد کنید و البته به ژنتیکتان نیز دقت کنید.

نگاهی اجمالی به آلزایمر

بیماری آلزایمر رایج ترین زوال عقل در سالمندان بوده و از هر 4 فرد یک فرد بالای 85 سال را درگیر می نماید. عوامل متعددی در ابتلا به این بیماری تأثیر دارند که از جمله آن می توان به سن و سال، محیط زیست، سطح آموزش جامعه و عوامل ژنتیکی اشاره نمود. علاوه براین عادت های غذایی نادرست نیز زمینه را برای آسیب های مغزی مهیا می نمایند.

عوامل افزایش دهنده خطر ابتلا به آلزایمر

با وجود اینکه منشأ این بیماری همچنان ناشناخته است، اما متخصصان بر این عقیده هستند که استرس اکسیداتیو، اختلال در عملکرد میتوکندری و التهاب جزو عوامل اصلی این بیماری است.

دقیق تر اینکه، افزایش رادیکال های آزاد در بدن عاملی است که به DNA، لیپیدها و پروتئین ها آسیب می زند و به این ترتیب زمینه را برای ابتلا به آلزایمر آماده می نماید.

باید بدانید که مشکلاتی مانند چاقی مفرط، فشارخون بالا، مقاومت سلول های بدن نسبت به انسولین و بیماری دیابت نیز جزو آسیب هایی هستند که بدن را در برابر این بیماری آسیب پذیرتر می نمایند.

تغذیه و بیماری آلزایمر

اخیراً محققان به این نتیجه رسیده اند که بعضی مواد مغذی اثرات بعضی عوامل بیماری زا را در ابتلا و رشد آلزایمر از بین می برند.

به ویژه اینکه نقش امگا 3 ها، ویتامین های E و B و همچنین کولین و اوریدین در پیشگیری و درمان بیماری آلزایمر به اثبات رسیده است.

رژیم های غذایی حاوی این مواد غذایی نیز می توانند تأثیر مؤثری در مقابله با این بیماری داشته باشند. در ادامه به این رژیم ها و مواد مغذی اشاره می گردد:

رژیم غذایی مدیترانه ای

در محافل علمی، از رژیم مدیترانه ای به عنوان یک روش درمانی بالقوه و محافظ سلول های عصبی یاد می گردد. ویژگی این رژیم غذایی مصرف بالای سبزیجات، میوه ها، غلات کامل و اسیدهای چرب گیاهی است.

رژیم مدیترانه ای یک مدل تغذیه ای مؤثر است چون سرشار از اسیدهای چرب اشباع نشده مونو به ویژه روغن زیتون، اسیدهای چرب اشباع نشده پلی موجود در ماهی ها می باشد.

علاوه براین از دیگر ویژگی های مثال زدنی این رژیم می توان به وجود انواع آنتی اکسیدان ها مانند آنتوسیانین ها، کاتچین ها، فلاوونوئیدها، ایندول ها و لوتئین و همچنین ویتامین های A، B کمپلکس، D و E اشاره نمود.

مواد معدنی مفیدی مانند کلسیم، منیزیم و پتاسیم و همچنین ید، سدیم و سلنیوم نیز جزو مواد معدنی بسیار مفیدی هستند که به میزان زیاد در این رژیم وجود دارند.

محققان مطالعات بالینی متعددی در مورد تأثیر این رژیم بر زوال عقل و بیماری آلزایمر انجام داده اند.

پژوهشی که روی یک گروه از داوطلب های آمریکایی صورت گرفته و نتایج آن در Archives of Neurology به چاپ رسیده است نشان می دهد افرادی که این رژیم را بیشتر رعایت نموده اند خطر ابتلا به بیماری آلزایمر در آن ها کمتر شده است.

علاوه براین، محققان مشاهده نموده اند که این نوع رژیم غذایی می تواند از حجم زیادی از سلول های خاکستری مغز حفاظت کند.

همچنین ثابت شده است که رژیم مدیترانه ای باعث تجمع کمترین میزان پپتید آمیلوئید شده است. این ترکیبات باعث افزایش خطر ابتلا به آلزایمر می شوند.

رژیم دش DASH و مواد مغذی برای پیشگیری از ابتلا به آلزایمر

رژیم دش DASH یک سبک رژیم غذایی است که توسط انستیتوی ملی قلب، ریه و خون ایالات متحده آمریکا طراحی شده است.

ویژگی این رژیم غذایی به دلیل دارا بودن مواد مغذی است که فشارخون را پایین می آورند و از بروز عوامل ایجادنماینده بیماری های قلبی عروقی که نقش مهمی نیز در بروز بیماری زوال عقل و آلزایمر دارند پیشگیری می نمایند.

نتایج پژوهشی که در مجله Neurology par Tangney et al به چاپ رسیده است نشان می دهد که رعایت کردن این رژیم به طور چشمگیری با کاهش زوال عقل و خطر ابتلا به بیماری آلزایمر ارتباط دارد.

رژیم مایند

رژیم مایند MIND ترکیبی از رژیم مدیترانه ای و رژیم دش DASH است. تأثیر این رژیم روی به تأخیر انداختن بروز بیماری های نورودژنراتیو و کاهش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر مورد آنالیز های زیادی قرار گرفته است. این رژیم روی چند ماده غذایی مفید برای مغز پایه گذاری شده است که شامل موارد زیر هستند:

حبوبات

میوه های خشک

روغن زیتون

میوه های قرمزرنگ سرشار از پُلی فنول ها

سبزیحات برگ سبز سرشار از پولیفنول

گوشت های کم چرب: ماهی های سرشار از امگا 3 و مرغ.

علاوه براین، چند ماده غذایی پرمصرفی نیز وجود دارد که در این رژیم حذف شده اند که از جمله مهم ترین آن ها می توان به گوشت قرمز، کره و مارگارین، پنیر و شیرینیجات اشاره نمود.

رژیم کتوژنیک

رژیم کتوژنیک نوعی رژیم لاغری با کربوهیدرات کم و چربی زیاد است که امروزه هواداران زیادی پیدا نموده است. این رژیم بیش از 100 سال است که وجود دارد و مردم آن را دنبال می نمایند و به ویژه در درمان بیماری صرع که نسبت به دارو مقاوم شده مؤثر عمل می نماید.

از آنجایی که رژیم غذایی معمول از 55 درصد کربوهیدرات، 30 درصد اسیدهای چرب و 15 درصد پروتئین تشکیل شده است اما در رژیم کتوژنیک کربوهیدرات 8 درصد، اسیدهای چرب 90 درصد و پروتئین 7 درصد برنامه غذایی را تشکیل می دهند.

در نتیجه ایجاد چنین تغییراتی در عادت های غذایی کمی سخت به نظر می رسد به ویژه اینکه بخواهید در طولانی مدت آن را دنبال کنید.

این رژیم زیاد سیرنماینده نیست و توصیه می گردد قبل از رعایت چنین رژیمی موارد احتیاط را در نظر بگیرید و حتماً با متخصص تغذیه مشورت کنید.

تأثیر رژیم کتوژنیک در پیشگیری از ابتلا به بیماری آلزایمر

به عقیده متخصصان رژیم کتوژنیک از سلول های مغزی محافظت می نماید و این تأثیر به تغییراتی بیوشیمیایی مربوط می گردد که بعد از فراوری اجسام کنونی در بدن رخ می دهد. اجسام کتونی در نتیجه سوخت و ساز چربی ها فراوری شده و عملکرد میتوکندری را بهبود می دهد.

این ترکیبات همچنین تأثیر آنتی اکسیدانی دارند که به عقیده متخصصان برای پیشگیری از ابتلا به بیماری های نرودژنراتیو مؤثر عمل می نمایند.

علاوه براین مصرف اسیدهای چرب اشباع نشده پلی (امگا 3 ها) که در این رژیم به وفور وجود دارند با کاهش التهاب و اثرات رادیکال های آزاد باعث حساسیت و تحریک پذیری غشای سلول های عصبی و در نتیجه مراقبت بیشتر از آن ها می گردد.

حرف آخر

حرف آخر اینکه، آلزایمر کمابیش بیماری ناشناخته ای است و درمانی ندارد. تنها کاری که از دستتان برمی آید این است که تا می توانید بدنتان را با مصرف مواد مغذی در برابر التهاب و رادیکال های آزاد قوی کنید و میزان آنتی اکسیدان های بدنتان را بالا ببرید تا از تجمع ترکیباتی که سلول های عصبی را نابود می نمایند جلوگیری گردد.

منبع: تبیان