دیابت نوع 1.5: نوعی از دیابت که ممکن است در ابتدا تشخیص داده نشود - وبلاگ علیپور رحمتی

دیابت نوع 1.5 چیست؟

دیابت نوع 1.5 در واقع یک شرایط خودایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن به سلول های پانکراس که مسئول فراوری انسولین هستند حمله می نماید. اما برخلاف دیابت نوع 1، این حمله به آرامی صورت می گیرد و احتیاج به مصرف انسولین در بیماران ممکن است تا چندین سال پس از تشخیص ضروری نباشد. در حالی که بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 از همان ابتدا احتیاج به مصرف انسولین دارند، بیماران مبتلا به دیابت نوع 1.5 معمولاً تا پنج سال پس از تشخیص به انسولین احتیاج پیدا می نمایند.

این نوع دیابت معمولاً در افراد بالای 30 سال تشخیص داده می گردد که این امر به علت پیشرفت کندتر بیماری است. سن تشخیص این نوع دیابت بیشتر از دیابت نوع 1 و کمتر از دیابت نوع 2 است. دیابت نوع 1.5 دارای عوامل خطر ژنتیکی و خودایمنی مشابه دیابت نوع 1 است، اما شواهد نشان می دهد که این نوع دیابت ممکن است تحت تأثیر عوامل سبک زندگی مانند چاقی و کم تحرکی نیز باشد که بیشتر با دیابت نوع 2 مرتبط هستند.

تفاوت دیابت نوع 1.5 با انواع 1 و 2:

درست مانند دیابت نوع 1، دیابت نوع 1.5 نیز زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن به سلول های پانکراس حمله می نماید. اما تفاوت در این است که بیماران مبتلا به دیابت نوع 1.5 به علت پیشرفت کندتر بیماری، در ابتدا به انسولین احتیاج ندارند. در حالی که بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 از همان ابتدا به انسولین احتیاج دارند، بیماران مبتلا به دیابت نوع 1.5 معمولاً طی پنج سال به انسولین احتیاج پیدا می نمایند.

دیابت نوع 1.5 در افرادی بالای 30 سال تشخیص داده می گردد که این به علت طبیعت آهسته پیشرفت این بیماری است. این سن تشخیص بیشتر از سن معمول دیابت نوع 1 است، اما کمتر از سن معمول تشخیص دیابت نوع 2 است. دیابت نوع 1.5 دارای عوامل ژنتیکی و خودایمنی مشابه با دیابت نوع 1 است، اما شواهد نشان می دهد که این بیماری ممکن است تحت تأثیر عوامل سبک زندگی مانند چاقی و کم تحرکی که بیشتر با دیابت نوع 2 مرتبط هستند، نیز قرار گیرد.

علائم و درمان دیابت نوع 1.5:

علائم دیابت نوع 1.5 می تواند بین افراد مختلف بسیار متغیر باشد. بعضی از بیماران ممکن است هیچ علائمی نداشته باشند، اما به طور کلی، علائمی مانند تشنگی بیش از حد، تکرر ادرار، خستگی، تاری دید و کاهش وزن ناخواسته ممکن است مشاهده شوند.

در مراحل اولیه، دیابت نوع 1.5 معمولاً با داروهای خوراکی برای حفظ سطح قند خون در محدوده طبیعی درمان می گردد. بسته به مقدار کنترل قند خون و نوع دارویی که بیمار مصرف می نماید، ممکن است احتیاج باشد که سطح قند خون خود را به طور منظم در طول روز آنالیز کند. هنگامی که سطح میانه قند خون حتی با داروهای خوراکی از محدوده طبیعی بالاتر می رود، درمان ممکن است به انسولین تغییر کند. با این حال، هیچ استراتژی مدیریت یا درمانی جهانی برای دیابت نوع 1.5 وجود ندارد و درمان بر اساس شرایط هر بیمار تنظیم می گردد.

تشخیص اشتباه دیابت نوع 1.5:

لنس باس اظهار داشت که ابتدا با دیابت نوع 2 تشخیص داده شد، اما بعداً متوجه شد که در واقع دیابت نوع 1.5 دارد. این اشتباه تشخیصی کاملاً غیرعادی نیست. تخمین زده می گردد که بین 5 تا 10 درصد از موارد دیابت نوع 1.5 به اشتباه به عنوان دیابت نوع 2 تشخیص داده شوند.

چندین علت برای این تشخیص اشتباه وجود دارد. اولاً، تشخیص دقیق دیابت نوع 1.5 و تمایز آن از سایر انواع دیابت احتیاج به آزمایش های خاصی دارد که برای تشخیص نشانگرهای خودایمنی طراحی شده اند. همه پزشکان به طور معمول این آزمایش ها را درخواست نمی نمایند، یا به علت هزینه ها یا به این علت که ممکن است به آن ها فکر ننمایند. ثانیاً، دیابت نوع 1.5 بیشتر در بزرگسالان مشاهده می گردد، بنابراین پزشکان ممکن است به اشتباه فرض نمایند که فرد مبتلا به دیابت نوع 2 شده است که در این گروه سنی شایع تر است. ثالثاً، افراد مبتلا به دیابت نوع 1.5 اغلب در ابتدا به مقدار کافی انسولین فراوری می نمایند تا بتوانند سطح قند خون خود را بدون احتیاج به آغاز مصرف انسولین مدیریت نمایند. این شرایط ممکن است باعث گردد که بیماری آن ها شبیه به دیابت نوع 2 به نظر برسد. در نهایت، به علت اینکه دیابت نوع 1.5 علائمی مشابه با دیابت نوع 2 دارد، ممکن است در ابتدا به عنوان دیابت نوع 2 درمان گردد.

دیابت نوع 1.5: پژوهش ها و چالش های آینده:

در مقایسه با دیابت نوع 1 و نوع 2، تحقیقات کمتری درباره شیوع دیابت نوع 1.5 اجرا شده است، به ویژه در جمعیت های غیراروپایی. در سال 2023، تخمین زده شد که دیابت نوع 1.5 حدود 8.9 درصد از تمام موارد دیابت را تشکیل می دهد که مشابه دیابت نوع 1 است. با این حال، ما به تحقیقات بیشتری برای به دست آوردن ارقام دقیق تر احتیاج داریم.

به طور کلی، آگاهی محدود از دیابت نوع 1.5 و معیارهای تشخیصی نامشخص، روند درک این شرایط را کند نموده است. تشخیص نادرست می تواند استرس زا و گیج نماینده باشد. برای افرادی که مبتلا به دیابت نوع 1.5 هستند، تشخیص اشتباه به عنوان دیابت نوع 2 ممکن است به این معنا باشد که آن ها انسولین مورد احتیاج خود را به موقع دریافت نمی نمایند. این موضوع می تواند منجر به بدتر شدن شرایط سلامتی و افزایش احتمال بروز عوارض در آینده گردد.

دریافت تشخیص درست به افراد یاری می نماید تا مناسب ترین درمان را دریافت نمایند، هزینه های درمانی را کاهش دهند و از استرس های مرتبط با دیابت کاسته گردد. اگر شما علائم مشکوک به دیابت دارید یا نسبت به تشخیصی که قبلاً دریافت نموده اید اطمینان ندارید، بهتر است علائم خود را پیگیری کنید و با پزشک خود مشورت کنید.

منبع