سریال میدان سرخ، قسمت نهم - وبلاگ علیپور رحمتی

در خلاصه داستان این قسمت آمده است:

اعلا که در پی بازگرداندن پاپ به سیستم کاری خودش با مبینی است، با همکاری گروچف رد ساعد را در قبرس می زند و او را به ایران بازمی گرداند و زنی به نام ثریا را به نام مادر ساعد معرفی می کند. غافل از آن که ساعد پس از بازگشت به ایران تمام معادلات او را بر هم می زند...

اعلا برنامه و نقشه ای چیده است که ساعد را به ایران برگرداند و پاپ را وارد بازی کند. این که چطور می دانست ساعد زنده و در قبرس است، مشخص نیست؛ اما به هر ترتیب ساعد به تهران می رسد. در جاده کسانی ماشین حامل او را از راستا خارج می کنند؛ اما ظاهرا وابسته و اجیر کسی یا گروهی نیستند.

اعلا زنی را به عنوان مادر ساعد معرفی می کند، زنی معتاد و ساکن حلبی آباد. ساعد، اما به این که ممکن است بازی چه نقشه هایی شده باشد، آگاه است و خیلی خودش را نمی بازد. در دیدار با پاپ هم چیزی دستگیرش نمی شود. پاپ از او می خواهد هرچه سریع تر به جایی که بوده برشود. از سویی دیگر با نزدیک شدن آزادی پیام تحرکات در خانواده مکین هم بیشتر شده است. عبد از جای لیلی خبر ندارد و تنها خواسته پیام پیدا شدن اوست، از سویی دیگر خود لیلی با پیروز دیدار می کند و پیروز سعی می کند او را بازی بدهد.

به نظر می رسد که از قسمت هشتم فصل جدیدی برای میدان سرخ شروع شده است. فصلی که در این دو قسمت همه چیزش مبهم بوده است. درگیری های زمان تولید این سریال به وضوح در نتیجه نهایی هم تاثیر گذاشته است و سریال را به اثری سردرگم و غیرقابل درک تبدیل کرده است. سردرگمی ای که سعی می شود خود را در پس پیچیده نمایی پنهان کند. وقتی که هنوز هم دغدغه ها و گیر و گرفت های شخصیت ها پیدا کردن مادر و عشق فرار کرده است، پیچیدگی و ژست گرفتن مان چیست؟

اعلا کی این همه گانگستر شد؟ آن هم گانگستری تا این حد بی رحم. دستور می دهد، تهدید می کند و نقشه می کشد. او کی این کار ها را یاد گرفت؟ یعنی با عوض شدن نامش همه چیز تغییر کرد؟! بزن بزن های مصنوعی و ژست یکه بزن آسیب دیده. این ها وقتی برای شخصیتی است که نه می شناسیمش و نه می دانیم چه می خواهد، آن هم در حالی که به دیدنی قسمت نهم سریال رسیده ایم، همگی سبب ایجاد دافعه می شود. دافعه ای که میدان سرخ چند قسمتی است ایجاد کرده است.

اگر هنوز هم مخاطبی برای این سریال به جای مانده است، آن هایی هستند که هنوز به دیدن بازیگران مورد علاقه شان امید دارند، وگرنه داستان و روایت به کلی از دست رفته است و کم تر کسی حوصله می کند که این گسیختگی سامان یابد...