وابستگی برای انسان حکم شکست را دارد
به گزارش وبلاگ علیپور رحمتی، یک روانشناس گفت: وابستگی می تواند زمینه ساز شکست در افراد باشد، اما گونه ای از آن وجود دارد که می تواند موجب رشد انسان گردد.
به گزارش خبرنگاران به نقل از شیعه نیوز ، یکی از مهم ترین علت های شکست افراد در زندگی وابستگی است.
افراد وابسته از نظر عاطفی احتیاجِ مداومی به محبت، توجه و تأیید دیگران دارند. آن ها به گونه ای غیر منطقی از تنهایی و رها شدن می ترسند و این ترس باعث می گردد آن ها در روابط بین فردی خود افراد مطیع تری باشند. این افراد بر اساس الگویی از احتیاج های عاطفی زندگی می نمایند که خود قادر به برآوردن آن نیستند، بنابراین سعی می نمایند با برقراری پیوند های نامناسب با هدف حفظ رابطه با دیگران، این احتیاج ها را برآورده و توجیه نمایند.
در این باره مالک میرهاشمی روانشناس در گفت وگو با خبرنگار خبرنگاران، اظهار کرد: ذات وابستگی منفی بوده، اما گونه ای از آن وجود دارد که می تواند از رفتار های شدید احساسی و غیر منطقی جلوگیری کند. وابستگی پدیده رفتاری و روان شناختی است که در همه افراد کم یا بیشتر وجود دارد منتهی در بعضی شدت و نوع آن نیز متفاوت است.
وی اضافه کرد: اگر شدت و میزان وابستگی بیش از حد باشد معمولا از لحاظ ضعف شخصیت، ریشه در عدم یادگیری رفتار های مستقلانه در دوران کودکی دارد یا گاهی اوقات واکنش ها به بعضی مسائل (گذشته، حال و آینده) است که در نتیجه موجب ایجاد اضطراب و افسردگی در فرد می گردد.
این روانشناس ادامه داد: تشدید وابستگی موجب توسعه روابط انگلی و نامتقارن می گردد یعنی فرد بدون حضور و یاری دیگران قادر به انجام بسیاری از کار ها نخواهد بود و در دوران عظیم سالی نیز وابستگی های اقتصادی، روانی و عاطفی به گونه های مختلف در آن شدت گرفته یعنی در انتخاب دوست، شغل، همسر حتی در تصمیم گیری دچار مشکل می گردد.
میرهاشمی توضیح داد: وابستگی متضاد استقلال طلبی است که والدین از دوران کودکی باید به این مسئله توجه داشته و با حساسیت زدایی منظم یعنی دور کردن فرزند از شخصی که به آن وابسته شده، این وابستگی را به استقلال تغییر شکل دهند.
وی با اشاره به مبحثی در روانشناسی تحت عنوان دلبستگی، بیان نمود: دلبستگی معمولا دو طرفه و نمونه اولیه آن در زمان تولد کودک شکل می گیرد که روانشناسان توصیه می نمایند، تماس پوست به پوست (کودک را سریعا در آغوش مادر قرار دادن)، انجام گردد و این دلبستگی نوعی وابستگی است، اما به گونه دوطرفه یعنی مادر و کودک هر دو احساس آرامش و امنیت می نمایند.
این روانشناس اضافه کرد: دلبستگی می تواند بعد ها تغییر شکل پیدا نموده و ارتباطات عمیق عاطفی را میان فرد با دیگران به وجود آورد، اما اگر این دلبستگی به درستی شکل نگیرد یعنی مادر در حین زایمان از جهان رود و کودک آن تماس اولیه را پیدا نکند، سبب می گردد فرد با تردید به جهانی اطراف خود عظیم شده و مسائل روانشناختی یا نابهنجاری را در عظیم سالی تجربه کند.
میرهاشمی گفت: وابستگی انواع مختلف دارد و به وابستگی به پدر و مادر، زوجین به یک دیگر به گونه یک طرفه، مواد مخدر، فضای مجازی و... می توان اشاره نمود، اما در صورت شدت دریافت آن می توان به وسیله مشاوره، روان درمانی های کوتاه مدت و... افراد وابسته را به رفتار های مستقل راهنمایی کرد.
منبع: جام جم آنلاین